Tijd voor een diepdroevig verhaal

Het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn, zelfs niet in Italië.

Een paar weken geleden, toen de vriendinnen op bezoek waren heb ik een fiets gekocht. Zeer handig hier, omdat ik altijd een halfuur onderweg ben naar mijn faculteit en dikwijls een paar springuren heb... Kijk maar eens hoe gelukkig ik was!

Een fiets kopen in Bologna doet men trouwens zo: in de straten rond de universiteit vind je allerlei ongure types met gestolen fietsen (verscholen, want zelfs in Italië is gestolen fietsen verkopen illegaal). Als zij vinden dat je er als een in fiets-nood verkerende student uitziet, fluisteren ze 'bici' (inderdaad dit betekent 'fiets'), wanneer
je hen voorbijwandelt. Jij antwoordt uiteraard met 'si' en dan kan het onderhandelingsproces beginnen. In mijn geval was dat proces redelijk succesvol, want de vraagprijs was 20 euro en ik heb 10 euro betaald. Voor zo'n mooie fiets dan nog!

Dus de voorbije twee weken kon mijn geluk niet op, terwijl ik met mijn fietsje door de straten reed... Hoewel, fietsen hier is toch altijd een beetje je leven wagen. Maar goed, ik kon elke morgen twintig minuten langer slapen en mijn middagpauze stelde nu ook iets meer voor dan thuis aankomen, eten en terug vertrekken.

Maar inderdaad, zondag gebeurde het dan: een Italiaan reed bij het parkeren tegen mijn fiets. Resultaat: mijn voorwiel helemaal stuk en terug twee uur wandelen per dag.
Gelukkig zijn mijn lessen bijna gedaan. Ik heb er welgeteld nog één: dinsdag om elf uur. Woensdag 5 december heb ik examen (heb trouwens zonet ook een examen gehad, dat was niet echt een overweldigend succes, maar goed) en daarna heb ik een maand vakantie voor ik weer moet beginnen studeren. Tijd genoeg dus om een nieuw voorwiel te vinden.

An en Nicolas

Vorig weekend kreeg ik het laatste bezoek van deze maand over de vloer: mijn zus en haar vriend Nicolas.

Ik vond het heel leuk om hen nog eens terug te zien. Al klaagden ze wel over het weer, dat zogezegd beter zou zijn in België...




Het was een tof weekend, met rustig wat winkelen en rondlopen in Bologna en op zaterdag een reisje naar Venetië. Daar hebben we vooral veel gewandeld. Voor stilzitten en zonnen, wat de hoofdactiviteit was toen ik vorige maand een dag naar Venetië ging, is het nu helaas absoluut te koud geworden.
We zijn er trouwens in geslaagd om, ondanks de vele pijlen die de toeristen naar de belangrijkste plekjes leiden, verkeerd te lopen.

Nu heb ik een bezoekloze week, maar volgende week, op 1 december, komt Stijn nog eens langs! Ik ben al aan het aftellen...

Grietenweekend!

Met een paar klasgenootjes van St-Jan (Emilie, Ellen, Sara, Inge, Veerle en Britt) ben ik na het 6e middelbaar trouw reunies blijven houden. En, zo bleek vorig (sorry, een beetje vertraging op de blog) weekend, een paar kilometers afstand en wat bergjes, houdt zo'n mooie gewoonte niet tegen.

Zo kwam het dus dat ik hier de voorbije weken iedereen al jaloers had kunnen maken met het feit dat er zes vriendinnen mij zouden bezoeken. En er was reden om jaloers te zijn! Het werd een geweldig weekend.

Wat hebben we zoal gedaan? Wel, voornamelijk gebabbeld, gegeten, gebabbeld, gewinkeld, gebabbeld en uiteraard zeer veel gelachen.


De foto's:

Foto's Slovenië en Triëste

Ljubljana en Triëste

Toch ook nog even een bericht over het reisje dat ik het voorbije weekend maakte met AEGEE (een organisatie voor uitwisselingsstudenten, gesubsidieerd door de EU).

Zaterdagmorgen om zes uur vertrokken we met de bus richting Slovenië en een uur of zes later kwamen we aan in Ljubljana.

Onderweg was ik al erg verrast door het mooie Sloveense landschap en ook de hoofdstad is zeker de moeite om eens een bezoekje te brengen. De prijzen in de plaatselijke horeca zijn trouwens een aangename afwisseling, na twee maanden in het dure Bologna.

's Avonds werd er ons een diner aangeboden, en het was zowaar - wat was ik trots- Belgische kost: Brussels sprouts met patatjes en een stukske vlees! Het smaakte me enorm, want inderdaad, het is zover; ik begin de pasta en pizza een beetje beu te worden.

Zondagmorgen vertrokken we we naar Triëste, een Italiaanse stad net over de grens met Slovenië, aan de Adriatische zee. Het historische deel van de stad is erg mooi, jammer dat het zicht verstoord wordt door Benidormappartementen...



Zelf heb ik niet zoveel foto's getrokken, omdat er betere fotografen in het gezelschap waren. Als ik hun foto's bemachtigd heb, post ik er nog wat meer!

Examen in Bologna

Woensdagmorgen had ik mijn allereerste examen aan de universiteit van Bologna. Het was een test over het eerste deel van het vak 'Sistema Politico Italiano'. Een vak geliefd door de Erasmusstudenten, omdat het (redenen in willekeurige volgorde) leuk is om wat te leren over het land waar je in verblijft en ook omdat het examen in het Engels (of in het Italiaans, Spaans of Frans) mag afgelegd worden.
Ik kwam, wegens het bezoek, een kleine vijf minuten te laat aan en ik zag een tafereel dat je in Gent (en ik vermoed ook de andere Belgische universiteiten) nooit zou aantreffen. Vergeet de open rij en minstens één open stoel tussen twee studenten; de aula zat afgeladen vol. Alle tafels waren ingenomen en langs de kant zaten studenten op gewone stoelen dicht naast elkaar. Ik vond gelukkig ook nog een stoel en een plaatsje helemaal achteraan naast Charlotte, een Nederlands meisje.

Ik heb een poging gedaan om het een beetje op foto vast te leggen, maar ik durfde natuurlijk niet vooraan in de aula te gaan staan om een foto te trekken.


Het examen zelf was niet echt heel moeilijk. Het waren vier vragen en er was één vraag waar ik het antwoord helemaal niet van wist, omdat dat ging over een stuk van in het begin van de cursus dat ik gemist had, omdat ik toen nog andere vakken uitprobeerde. Dus ik hoop en denk dat de vijf volgende studiepunten binnen zijn (want ondertussen ben ik ook te weten gekomen dat ik geslaagd ben voor de test van de taalcursus). Mijn volgende examen is woensdag 28 november. Maar wat veel erger is; morgen moet ik voor een ander vak een presentatie doen in het Italiaans! Help!

Bezoekersteam 3

Vorige dinsdag kreeg ik de Bolognatrippers van het eerste uur over de vloer. Stijn en Nele waren de eerste bezoekers die hun vliegtuigticketjes boekten, stiekem nog voordat ik officieel was toegelaten aan de universiteit van Bologna...

Omdat ik dinsdag nog wel wat moest studeren voor mijn examen van woensdagmorgen (waarover in de volgende post meer), werd ik al meteen door hen verwend met een heerlijke Belgische (voor zover dat hier mogelijk is) maaltijd compleet met puree, groentjes en een stukje vlees met witte saus.



De volgende dag, na het examen, was het natuurlijk tijd voor de verplichte stadverkenning en bijhorende verplichte foto's, zoals deze 'Stijn op Piazza Maggiore'.

Voor de rest hebben we gewoon erg veel genoten van de weinige tijd die we samen hadden...

Stijn en Nele, dankjewel voor de drie heerlijke dagen, het was super!