Belgio

Het volgende hoofdstuk in mijn reisdagboekje is zo eens iets anders. Geen reisje naar een Italiaanse stad of een Bolognese heuvel. Nee, dit hoofdstuk gaat over een reisje naar België.
Het werd immers de hoogste tijd om een bezoekje te brengen aan de liefste inwoner(s) van St-Job!

Dit tripje was natuurlijk al langer geboekt, maar ik had het hier nog niet vermeld omdat ik graag Britt wou verrassen en dat is vrij goed gelukt!


Met een kleine sporttas en een nog kleiner hartje ben ik dinsdagmorgen om kwart voor drie vertrokken. Er stond mij een lange reis te wachten: de trein naar Venezia Mestre, daar overstappen op een trein naar Treviso, dan de bus naar de luchthaven en dan het vliegtuig naar Charleroi waar ik om twintig na tien zou landen. De eerste keer de trein in Italië, de eerste keer alleen vliegen, ... stress alom. Maar ik ben er wonder boven wonder vlot geraakt.

Twee dagen in St-Job, drie dagen Nieuwpoort met bezoek aan Gent en Kortrijk, het heel blije weerzien, de frieten van het frietkot, de Belgische verse boterhammen, de bloemkool met worsten en patatjes, het gezever op de leidingskring, het feestje erna, het eigen bedje, heel de tijd Nederlands kunnen praten... ik heb er enorm hard van genoten! Maar ik ben stiekem ook wel een beetje blij dat ik terug ben, al was het maar om de zon terug te zien.

Met een veel grotere valies (een deeltje van wat ik meer heb meegenomen zie je op de foto, met als belangrijkste element uiteraard de Belgische chocolade) was ik dan gisterenmiddag klaar voor de terugrit. We vertrokken om vier uur thuis, om om halfacht het vliegtuig te hebben en om halfdrie 's nachts zou ik dan aankomen op mijn kot. Zou, inderdaad, zou... Toen ik aankwam in het station van Treviso wachtte er mij het fijne nieuws dat de treinbestuurders in Italië beslist hadden om te staken. Daar stond ik dan om tien uur 's avonds helemaal alleen in een station in Italië met mijn grote valies. U kunt zich wel voorstellen dat een lichte (?) paniek zich van mij meester maakte. Er werd mij aangeraden om een trein te nemen naar Venezia Mestre (die reed nog wel) , want daar zou er meer kans zijn op treinen naar Bologna. Zou, inderdaad, zou... In Mestre aangekomen, bleek jammer genoeg dat er geen treinen meer reden tot zes uur 's morgens. Nog meer paniek dus, maar lang leve de gsm en de papa aan de andere kant van de lijn die wèl kalm wist te blijven.
Taxi? 300 Euro. Hotelleke? Allemaal vol. Of daar leek het toch op. Na een zoektocht van een dik uur samen met een gestrande Russische, die trouwens enkel Russisch sprak en 'ciao' kon zeggen (ik kan u dus met trots melden dat ik nu niet enkel een beetje Italiaans kan, maar ook een soort van oertaal machtig ben) vonden we dan uiteindelijk toch een kamer waar we samen in terecht konden.

Vanmorgen ben ik lekker vroeg opgestaan, want sommige treinbestuurders staakten verder, dus hoe vroeger ik ging, hoe minder kans ik had dat ik een trein zou missen die wel reed. Dankzij de hulp van een Poolse Italiaan heb ik dan een trein gevonden die naar Bologna reed. Het was een trein waar ik normaal niet op mocht met mijn ticket, omdat hij veel duurder was. Maar een beetje Italiaans gebrabbel en wat zielige blikken richting conducteur hebben me dan uiteindelijk vanmorgen om halftien toch in Bologna gebracht.

Weeral een avontuurtje rijker dus, maar het tripje naar België was het waard!

Nu geen stiekeme reisjes meer, de volgende keer dat ik in België ben, zal ergens rond Kerstmis zijn. Ik ga misschien toch maar eens overwegen om dan het vliegtuig in Bologna te nemen...

Dag trippers!

Een weekje geleden heb ik ontdekt dat het morgen mijn eerste dag school is. De faculteit van Filosofie begint pas op 1 oktober, maar omdat ik dit jaar de minor Politiek, Globalisering en Ontwikkeling volg moet ik hier ook ongeveer twintig studiepunten aan de faculteit van de Politieke Wetenschappen volgen en de lessen daar beginnen om een of andere reden al een weekje vroeger.

En hoe kan zo'n laatste dag vakantie beter besteed worden dan aan een picnic in de bergen/heuvels rond Bologna?
Deze middag zijn we met een groepje van ongeveer tien moedige Erasmussers aan de klim naar de basiliek van San Luca begonnen. Voor de Italiëreisvrienden: het deed me verdacht veel denken aan de bergwandeling in Assisi, maar dit was net iets minder erg. Het was naast zeer vermoeiend ook weer heel plezant. Ik zou jullie graag een filmpje laten zien van het mooie uitzicht, maar het ziet er naar uit dat het toch niet gaat lukken. Ik zal het nog eens proberen als de internetverbinding wat beter is. Voorlopig houden we het dus bij de foto's. Let hierbij trouwens maar eens op hoe bijzonder proper mijn t-shirt wel niet is.

Nu kruip ik snel in bed, want ik ben er moe van! En morgen wacht een spannende dag... mijn eerste lessen in het Italiaans, ik ben eens benieuwd hoeveel woorden ik zal begrijpen. Het doel is nu zoveel mogelijk vakken te volgen en dan over een week of twee kiezen welke ik zal nemen. Hopelijk zitten er een paar Erasmusgezinde profs tussen. Een probleempje is wel; ik heb elf vakken gekozen die ik misschien wil volgen aan de faculteit van Politicologie en morgen worden er daar acht van gegeven... Dat komt goed!
Voor de geïntresseerden, de selectie voor morgen:
van 9 tot 11u: Storia delle donne e di genere (geschiedenis van de vrouw en gender)
van 13 tot 15u: Demografia dei paesi in sviluppo (demografie van ontwikkelingslanden)
van 15 tot 17u: I Diritti umani nella Globalizzazione (mensenrechten in de globalisering)
en dan daarna van halfzes tot acht is het weer taalcursus.

En gaan!

Aan de klasgenootjes in Gent: veel plezier op jullie eerste schooldag en hou me op de hoogte!

De was

Het spannendste moment van deze week was toch wel met voorsprong gisterenmiddag toen ik mijn allereerste was heb opgezet. En jawel, dames en heren, het is goed gekomen. Ik ben er zo trots op dat ik er zelfs een foto van gemaakt heb. Verder deze week op andere manieren nog zeer zelfstandig geweest door dinsdag en donderdag telkens twee aardappelen te koken voor mezelf en vandaag de keuken en de badkamer te kuisen.

Even de speciallekes van de voorbije dagen op een rijtje:

- Woensdagavond was er een feestje van het Erasmus Student Network in het park van Bologna. Dat was zeer aangenaam en de pizza achteraf was zelfs nog beter.

- Vrijdag was er een jazzfestivalleke, ook heel gezellig.

- Gisteren was er een wandeling met gids door de stad, vandaar dat ik vond dat de tijd dan nu toch gekomen is om eens twee foto's van de Piazza Maggiore te posten. Je ziet ook een foto van de andere Belgische meisjes op een zetel in het stadhuis.

- Gisterenavond mocht ik bij Katrien op kot gaan eten, want haar Spaanse huisgenote had gekookt. Ik heb een poging gedaan om het geweldige maal op foto vast te leggen, ben niet echt helemaal geslaagd in het opzet, maar toch...

- Voor de rest veel zon, ijs, vakkenuitkiesstress en chocola.

- Wat ik vandaag gedaan heb, vertel ik u graag in de volgende post. Ik ga namelijk mijn blogspotgrenzen verleggen en een poging doen om een filmke te posten...

Week drie!

Ciao Tutti!


Het is weer tijd voor mijn zware denkoefening: wat heb ik allemaal gedaan sinds mijn vorige post?


Oke laten we beginnen met het saaie gedeelte. Het grammaticaboek van Italiaans is aangekomen, dus ik ben hard beginnen leren. In een week hebben we in de les namelijk vier tijden behandeld (het was herhaling voor de klasgenootjes, maar voor mij allemaal nieuw).


Vrijdag ben ik met Katrien (het blonde meisje op de foto) om nog wat verder te oefenen naar Super Size Me gaan kijken in het Italiaans. Ik had gehoopt dat het Engels gesproken zou zijn en Italiaans ondertiteld, maar nee natuurlijk niet... alles wordt hier gedubd. Gelukkig had ik de film al eens gezien en kon ik eigenlijk best wel goed volgen.

Zondag heb ik met Eva, Katrien, Tom (de Belgen), Tiago (een Portugees) en Frederich (de Duitser) een tripje gemaakt naar Medicina (een dorpje hier niet zo ver vandaan). Daar was namelijk een Middeleeuws festival aan de gang. Omdat Frederich lichtelijk geobsedeerd is door de Middeleeuwen had hij ons uitgenodigd. Je ziet hem op de foto met een zwaard... gekke Duitsers!


Voor de rest heb ik geen speciale dingen meer beleefd. ' s Avonds weer een paar keer de pleintjes gaan verkennen, maar deze keer was het, zoals je kan zien, pleinzitten met het allermooiste t-shirt van de hele wereld (voor de nieuwsgierigen: op de achterkant staat er 'sint-job'). En heb ontdekt dat Take That komt, jes!
Vanmorgen ben ik speciaal vroeg opgestaan om me te gaan inschrijven voor een tripje naar Slovenië op 3 en 4 november, en ik ben heel blij, want ik had een van de laatste plaatsjes. Ik kijk er al naar uit!


Goed, de Italiaanse grammatica roept...

Nogmaals het adres

Omdat ik hier nog altijd niet bedolven ben onder de post, ben ik eventjes gaan navragen bij de andere huisgenoot of het adres dat ik had gekregen wel klopte. En inderdaad, er is een klein foutje in geslopen. Mijn enige echte juiste adres is:

Sarah Jacobs c/o Rahal
Via San Carlo 7
C.A.P. 40121 Bologna
Italia

Ook nog even mijn excuses voor de vreemde layout van het vorige bericht. Ik ben blijkbaar nog niet helemaal mee met de hedendaagse blogspottechnieken...

Heb nog een fijne dag verder!

Zita Swoon

Gisteren zo rond een uur of zes kreeg ik een berichtje van de immer opmerkzame Lotte (een Leuvense studente die ik op de trip naar Ravenna heb leren kennen) dat het gisteren stiekem al 11 september was en dat Zita Swoon bijgevolg die avond ging optreden.

Omdat alles ineens nogal snelsnel ging, waren de andere Belgen jammer genoeg een beetje afvallig geworden. Maar wij waren moedig genoeg om de stijd aan te gaan met het Italiaanse openbaar vervoer enzo en gelukkig maar... het concert was super!

De band stond in een kringetje opgesteld in het midden van de zaal en het publiek (we waren natuurlijk niet met zo heel veel) zat of stond errond. Echt heel gezellig. Frederich, de Duitse jongen die we bijhadden en Raffaele, Lottes huisgenoot zijn helemaal overtuigd.

Om terug te raken was er geen bus meer, maar gelukkig zijn de Italianen nogal vriendelijk en vonden we heel snel iemand die ons thuis wou afzetten (op de foto van links naar rechts: de chauffeur, Lotte, ik, Frederich, de autodeur en Raffaele).

Nog een weetje over de gekke Italianen. Het concert van Zita Swoon was op een soort van festival. Bij ons op festivals kan je aan kraampjes af en toe wel eens een t-shirtje kopen of een ketting ofzo. Maar de Italianen zien het blijkbaar wat grootser. Op dit festival waren er standjes van citroën, volkswagen, er waren zwembaden te koop en zoals je kan zien op de foto was er ook een enorm grote plantenkraam met de bijhorende Italiaan die de hele tijd door de micro vanalles aan het brabbelen was... moet kunnen, denken we dan!

Een weekje in Bologna

Mijn excuses aan de nieuwsgierige lezers dat ik nu pas terug een berichtje post. Donderdag en vrijdag waren namelijk niet zo interessant en het weekend was dan weer een beetje druk...

Vrijdag had ik mijn eerste taalles. Ik werd in niveau B1 gezet, dat is het derde niveau van vijf. Ik vond het al verdacht hoog, als je in acht neemt dat ik in België nog geen tien lessen heb gevolgd. En inderdaad, ik was veruit de slechtste van de groep. Ik heb er daarna met de lerares over gepraat en ik mag deze week beslissen of ik naar een lagere groep wil of niet. Maar omdat ik over een week of drie lessen in het Italiaans heb en uit Italiaanse cursussen zal moeten gaan leren, is het misschien niet slecht dat ik toch een beetje mijn best doe om toch in deze groep te blijven ...

Zaterdag was er de Erasmusbeachtrip naar Marina di Ravenna. Dat was eigenlijk heel plezant, hoewel we (ons groepje bestond uiteindelijk uit Fransen, een Zwitster, een Duitser, Britten, een meisje uit Estland en nog verrassend veel andere Belgen) eigenlijk niet veel meer gedaan hebben dan op het strand gelegen en gezwommen. 's Avonds was er daar op het strand een feestje met veel foute muziek en veel foute Italianen. Gelukkig zijn er nogal wat blonde meisjes onder de Erasmussers, dus had ik van die laatsten niet zo veel last.

Jammer genoeg had ik mijn fototoestel niet mee...

Ondertussen waren vrijdag ons papa en Martijn terug aangekomen in Bologna. Zondag hebben we hier dan nog eens samen de toerist uitgehangen. En zo heb ik ontdekt dat er hier buiten het drukke stadscentrum nog veel mooie plekjes te vinden zijn.

Gisteren had ik terug Italiaanse les en ik kon min of meer volgen. Het probleem is vooral dat ik helemaal niet zo vlot praat als de andere mensen uit mijn klas.

's Avonds hadden we afgesproken met de mensen die ik zaterdag heb leren kennen. Het is hier blijkbaar de gewoonte dat je afspreekt op een pleintje en dat iedereen dan een beetje wijn ofzo meeneemt (zie de foto). Het drinken in de cafés is hier namelijk veel te duur. Het was best gezellig en er waren zelfs optredens. Er kwamen ook altijd maar meer mensen bij zitten, dus nu kan ik ook Denen en Amerikanen aan mijn internationale kennissenlijst ofzoiets toevoegen.

Vandaag wordt het een rustige dag: een beetje Italiaans leren en nog wat administratieve dingen in orde brengen.

Morgen is het hier Belgian night, want... Zita Swoon komt naar Bologna!

Adres enzo

Voor al uw brieven, cadeaus, postpakketten en andere creatieve uitspattingen:

Rahal Lina (Sarah Jacobs)
Via San Carlo 7
C.A.P 40121 Bologna
Italia

Ik hoop dat het adres klopt; de communicatie met de Italiaanse huisgenoten loopt voorlopig nog een beetje moeizaam. Zij praten namelijk enkel Italiaans en ik praat slechts un poco Italiaans.
Als je iets hebt opgestuurd, kan je dus best na een week eens vragen of het wel is aangekomen...

Dan is het nu tijd voor het verhaaltje van Sarahs drie eerste dagen alleen in Bologna:

Maandagmorgen ben ik verhuisd naar mijn kot en zijn ons papa en Martijn vertrokken. Ik ben echt wel heel tevreden over mijn kamer en over de ligging. Alleen jammer dat het internet niet zo goed meewerkt.
's Middags heb ik mijn weg gezocht naar het CILTA (centrum waar de taallessen worden gegeven) om daar een mondelinge test af te leggen, waarmee ze mijn niveau bepalen voor de cursus. De test was gelukkig niet individueel, maar in groep. Nadeel was wel dat het 2,5uur duurde voor iedereen zijn zegje had gedaan. We waren in groepen ingedeeld op basis van een test die ik eind augustus op het internet had moeten maken. Die test was meerkeuze en ik had net iets te goed gegokt blijkbaar, want ik zat bij mensen die Italiaans volgden op de universiteit. Zij antwoordden vlot op de vragen en ik zat maar wat te brabbelen (jaja, lach maar). Ik vermoed dan ook dat ik, op basis van mijn gesukkel, vrijdag in een andere groep terecht zal komen.
's Avonds was er een Erasmus Welcome Party in een bar hier in de buurt. Dat was wel oke, maar ook niet veel meer dan dat.

Dinsdag heb ik de stad nog wat verkend, wat gewinkeld en ontdekt dat het hier solden zijn! 's Avonds zou ik met Tom, een jongen die ik ken van in Gent, naar optredens gaan kijken. Maar het begon plots te regenen, dus zijn we maar een gezellig cafe binnengelopen om een paar glaasjes wijn te drinken.

Vanmorgen gingen we dan de administratieve strijd aan met de universiteit en de stad Bologna. Ik had al gehoord van de voorgangers dat het niet makkelijk zou zijn en dat ik van hier naar ginder zou worden gestuurd, dus ik was er helemaal op voorbereid. Maar deel 1 (registratie op de unief) is wonderwel vlot verlopen. De enige moeilijkheid was dat ik nog ergens een plekje moest vinden waar ik pasfoto's kon laten trekken. Gelukkig stond er zo'n hokje in de buurt van de universiteit, het ding heeft mij wel afgezet, maar goed.
Deel 2 (vakken kiezen en laten goedkeuren door Bologna en Gent) wordt naar het schijnt wel wat moeilijker. Maar daar heb ik nu nog een maand de tijd voor, dus dat moet lukken.
Daarna hebben we nog wat door de stad gedwaald, een planneke heb ik ondertussen al niet meer nodig, dankzij de vele winkels die heel geschikt zijn om mij op te oriënteren.

En zo zit mijn eerste week weg van huis er al (?) op.

De plannen voor de komende dagen: morgen is er een welkomdag voor uitwisselingsstudenten op de universiteit, vrijdag beginnen de taallessen en zaterdag ga ik op een beach trip naar Ravenna met het Erasmus Student Network.
Het verslag leest u hier binnenkort!

Blogogna

Even een kort infoberichtje:
Deze week ben ik enkel te bereiken op mijn Italiaans nummer:
+39 3476 81 39 01

vanaf volgend weekend heb ik normaal gezien terug twee gsm's.

Voor de rest heb ik vandaag geen grote verrassingen meegemaakt, wel ontdekt dat St-Job toch ook weer niet zò ver is. (zie de ongelooflijk mooie foto links)

En we zijn nog even terug naar mijn kot geweest om de borg te betalen. Het is nu dus ook officieel mijn kot; ik heb de sleutel in mijn bezit! Ondertussen heb ik nog, op verzoek, een foto getrokken van het uitzicht van mijn kamer.

Morgen is het weer een spannende dag. Ons papa en Martijn vertrekken naar Firenze en Rome, het grote Erasmus-avontuur gaat echt beginnen...!

Oh my got, ik heb een kot!

Inderdaad, u leest het goed: we hebben zowaar een kot gevonden en dat al op dag twee van onze zoektocht!

Na veel bellen in het Italiaans (het begint al een beetje te lukken) en veel keer afgewezen worden ('no erasmus!'), kwamen we uiteindelijk terecht op een appartement in de Via San Carlo nummer 7. Op die fijne plek was er gelukkig nog een kamer vrij voor mij!

Onderaan zie je een foto van de straat, bovenaan het appartement, het raampje boven dat groene ding is het raampje van onze keuken.

Weeral helemaal uitgeput (maar heel tevreden!) van deze vermoeiende dag, ga ik dan nu mijn derde nacht in Italië in (nog in het hotel, maandagavond slaap ik voor het eerst op kot).

Slaapwel!